martes, 12 de enero de 2010

Conte-cuentos


Para te cuenta
cuando Conte canta
en cuenta de cantar,
cuentos sin cuenta
Conte nos cuenta

"era una canzone che diceva e non diceva,
l'orchestra se dondolava come un palmizio
davanti a un mare venerato...
quei due sapevano a memoria
dove volevano arrivare..."

4 comentarios:

Sagardiana dijo...

Anda, mirate tu que dizenda más pincha. Ixo d'enreligarse con as parolas, ye bien majo. Sí.

Ara, poderba estar ista una traduzión da letra de Conte?
..."Yera una canta que dizeba e no dizeba,
a orquestra s'en bamboliaba cómo una palmizia
deban d'una mar benerata...
los dos sapebanos de memoria
ta dó querebanos plegar..."

No sé, ya en dirás, parize cómo una tornata enta bell puesto imachinario.

Ya tiens ragón, ya...En hay que parar cuenta con istas letras.

Bueno, boi a bier un rater a TeleAragón que meten un programa d'a Lei de Luengas.

Buena nuei tiengas, Ara.

Fackel dijo...

Sí, a veo que últimamenete estamos más contistas que cuentistas, jaj.

Aragonía dijo...

¿Palmizia en aragonés ye "palmeral"?
Ta yo que la zaguera estrofa ye:
"Ixos dos sapeban bien (de memoria)
an quereban plegar".
Una insinuazión erotica esclatera.
Con as cantas de ziertos artistas italianos ta yo ye millor no traduzir-ne literalmen e dixar o prexin ubierto a cualsiquier soxerencia que en benga ao tozuelo.

Aragonía dijo...

Mí estimado Fackel:
¿Quien será el culpable de ello?
No se aleje silbando hacia el techo.